Takının tarihçesi, neredeyse insanın tarihi kadar eskidir. İlk takılar, insanların henüz yerleşik düzene geçmedikleri Paleolitik Çağ’da süslenme yanında, av bereketi ve korunma amaçlı muskalar olarak yaratılmış olmalıdır. Kolay işlenebilen renkli taşlar, av hayvanlarının diş, boynuz, kemik ve tırnak kısımları ile kara ve deniz yumuşakçalarının kabukları gibi doğal malzemeleri sürtme ve kazıma yoluyla aşındırılarak şekillendirilmiş, delinip dizilerek kolyeler haline getirilmiştir.

Bu dönemde takılar, dinsel ve koruyucu amaçların yanı sıra süslenme, yani insanın kendini başka insanlara beğendirme amacıyla da kullanılmış olmalıdır. Çatalhöyük kazılarında gün ışığına çıkarılan volkanik camdan (obsidyen) bir ayna, takıları kullanan kişilerin daha güzel görünme isteğinde olduğuna işaret etmektedir. Oldukça uzun bir dönemi kapsayan Neolitik Çağ’da, insanlar çevrelerinden toplayıp şekillendirdikleri bu doğal malzemelerden başka bakır ve kurşun gibi metalleri de takı yapımında kullanmaya başlamışlardır.
Kullanılan Malzemeler
M.Ö.4000 başlarından itibaren altın ve gümüş işlemeye akik ve kalseduan gibi ilgi çekici, canlı renklere sahip süs taşları takı yapımında kullanılmaya başlanmıştır.

Comments